ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ

Περίοδος Μεγάλου Αλεξάνδρου

Ο Αλέξανδρος ο Μέγας κατέκτησε την Κύπρο (333 π.Χ.), με την διαίρεση της αυτοκρατορίας του την Ελληνιστική περίοδος κυβερνήθηκε από την Δυναστεία των Πτολεμαίων, την εποχή εκείνη εξελληνίστηκε πλήρως. Η Κύπρος κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους το 58 π.Χ.

Τα βασίλεια του νησιού συμμάχησαν με τις δυνάμεις του Αλέξανδρου μετά τις νίκες του στη Μικρά Ασία. Οι Κύπριοι βασιλιάδες εξεγέρθηκαν κατά των Περσών διέθεσαν τον στόλο τους, που προηγουμένως βοηθούσε τους Πέρσες. Ο κυπριακός στόλος βοήθησε τον Αλέξανδρο να καταλάβει το λιμάνι της Τύρου (332 π.Χ.), μετά από 7μηνη πολιορκία. Κύπριοι βασιλιάδες παρέστησαν στη συγκεκριμένη πολιορκία.

Οι Κύπριοι, ως έμπειρος ναυτικός λαός και με τεχνογνωσία στην κατασκευή πλοίων, βοήθησε τον Αλέξανδρο και κατά την εκστρατεία του στις Ινδίες, στην οποία βρίσκονται αρκετά πλωτά ποτάμια. 

Η Κύπρος δεν ανεξαρτητοποιήθηκε πλήρως, όπως θέλανε οι βασιλιάδες της, κατά την περίοδο του Αλεξάνδρου. Ο Αλέξανδρος κράτησε τον έλεγχο των ορυχείων  καθώς και τα νομίσματα  έφεραν τη σφραγίδα του.

Πρώτη Περίοδος Πτολεμαίων (312-306)

Μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του διαμοιρασμού της αυτοκρατορίας του ανάμεσα στους στρατηγούς του, η Κύπρος πέρασε,  υπό τον έλεγχο των Πτολεμαίων.  Το 312 π.Χ., ο Πτολεμαίος εισήλθε στην Κύπρο  στρατιωτικές δυνάμεις, νίκησε  και συνέλαβε τους βασιλιάδες που είχανε συμμαχήσει εναντίον του. Αυτή η αποφασιστική επέμβαση του Πτολεμαίου, έδωσε περισσότερη ώθηση στις πόλεις που συμμάχησαν μαζί του, της Πάφου, των Σόλων και της Σαλαμίνας. Η Σαλαμίνα εξάπλωσε τον έλεγχο της πλέον στις περιοχές που έλεγχαν πιο πριν το Κίτιο, η Λάπηθος και η Ταμασσός.

Περίοδος Αντίγονων (306-294 π.Χ.)

Ο γιος του Αντίγονου του Μονόφθαλμου, που ήταν ο βασικότερος εχθρός του Πτολεμαίου, ο Δημήτριος Α' ο Πολιορκητής, κατέκτησε την Κύπρο το 306 π.Χ. Μετά από μια ιστορική ναυμαχία , την Ναυμαχία της Σαλαμίνας, ο Πτολεμαίος ηττήθηκε.

Το αποτέλεσμα της περίφημης αυτής ναυμαχίας ήταν ο Πτολεμαίος να εγκαταλείψει οριστικά την Κύπρο και να επιστέψει στην Αίγυπτο. Με τον τρόπο αυτό οι Αντιγονίδες κέρδισαν τον έλεγχο και στο νότιο Αιγαίο, σε ολόκληρη την ανατολική Μεσόγειο και στην Εγγύς Ανατολή.

Δεύτερη Περίοδος Πτολεμαίων (294-58 π.Χ.)

Η Κύπρος ξαναπέρασε υπό την Κυριαρχία των Πτολεμαίων το 294 π.Χ. και παρέμεινε τέτοια έως το 58 π.Χ., όταν έγινε Ρωμαϊκή επαρχία. Κατά την περίοδο αυτή, ανέπτυξε έντονες σχέσεις με την Αθήνα και Αλεξάνδρεια, δυο από τα πιο σημαντικά εμπορικά κέντρα της αρχαιότητας.

Κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας των Πτολεμαίων, η Κύπρος ελληνοποιήθηκε πλήρως. Τόσο τα Ετεοκυπριακά χαρακτηριστικά, όσο και τα Φοινικικά, εξαφανίστηκαν, μαζί με κάθε ίχνος Κυπριακής Συλλαβιστικής Γραφής. Παρόλα αυτά, η κυριαρχία των Πτολεμαίων υπήρξε σκληρή, εκμεταλλευόμενη πλήρως τα ορυχεία της Κύπρου, αλλά και την ξυλεία.

Μια μεγάλη μορφή της Φιλοσοφίας, ο Ζήνων ο Κιτιευς, γεννήθηκε στο Κίτιον το 336 π.Χ. και ίδρυσε την Στωϊκή Σχολή στην Αθήνα. Πέθανε το 263 π.Χ.

Στην Ελληνιστική περίοδο άνθισαν οι τέχνες και έχουμε μαρτυρίες σε αμφορείς και πλάκες με γραφές. Άνθισε, επίσης, και η αρχαία ελληνική θρησκεία προς τους 12 θεούς του Ολύμπου με ιερά σε όλο το νησί με μεγαλύτερο της Θεάς Αφροδίτης στην Πάφο  πλησίον στο τόπο όπου γεννήθηκε ("Πέτρα του Ρωμιού" και "Λουτρά της Αφροδίτης").